กระจก

กระจก

มีใครบางคนเคยกล่าวว่า " คนที่ไม่เคยทำผิด คือคนที่ไม่ทำอะไรเลย" ( นอกจากแก้ตัว 5555 ) 

แล้วคุณรู้สึกยังไง เวลามีคนมาตำหนิคุณ มาชี้ความผิดที่คุณทำ !!! 

แน่นอนครับ เสียใจ โกรธ ผิดหวัง 

หรืออาจจะมีตอบโต้ไปด้วย ต้องอธิบาย ต้องชี้แจง สุดท้ายก็ มีปากเสียงอาจถึงขั้นทะเลาะกัน 

เป็นเรื่องปกตินะครับ โดยเฉพาะในที่ทำงาน ถ้าไม่ใช่หัวหน้า อย่าได้มาตำหนิชั้นนะเธอ 

( ขนาดหัวหน้า ชั้นยังเถียงเล้ย 5555) 

ในชีวิตการทำงานของผมนี่ บอกเลยครับว่าทำผิดพลาดมาไม่น้อยด้วยซ้ำไป

โดนตำหนิล่ะ...... ก็โดนมานับไม่ถ้วน โดนมาเยอะ เจ็บมาเยอะ 5555 

แต่ก็ยังอยู่รอดปลอดภัย มาจนถึงทุกวันนี้ ถ้าถามว่ามีเสียใจ เสีย self บ้างไหม 

ผมบอกเลย บ่อยครับ แหม...ก็เรายังเป็นคนเดินดิน กินข้าวโรงแรม (ไม่ได้ติดหรูอะไรนะครับ คือออกไปไหนไม่ค่อยได้ต่างหาก) 

แต่ผมดีดตัวกลับมายืนได้เร็วครับ 

ไม่นอนหมดกำลังใจนาน ไม่เสีย self นานครับ 

ผมมองว่า ความผิดพลาด คือ ครู 

มองว่า คำตำหนิ คือ กระจก

กระจก ที่ส่องเราจากด้านอื่นๆ ที่เรามองไม่เห็น 

กระจก ที่ทำให้เรารู้ว่า คนอื่นมองเราอย่างไร 

กระจก ที่ทำให้เราเรียนรู้ 

กระจก ที่ทำให้เรารู้ว่า เราต้องแก้ไขอะไร 

กระจก ที่ทำให้เราได้พัฒนาตัวเองไปอีกระดับ 

กระจก ที่ทำให้เราสร้างสิ่งใหม่ๆ ได้ 

ผมเติบโตในหน้าที่การงานมาด้วย กระจก บานนี้ ด้วยวิธีคิดแบบนี้จริงๆ เคล็ดลับมีง่ายๆ ครับ

1. เปิดใจ ยิ้มหวาน รับฟัง คำตำหนิ :) 
2. นั้นคือความหวังดี ( ถ้าเค้าไม่หวังดี เค้าไม่มาเสียเวลาบอกเราแน่ๆ)
3. นั้นคือโอกาสให้ได้พัฒนาตัวเอง
4. ได้แนวทางใหม่ในการแก้ปัญหา โดยไม่ลืมจะขอคำแนะนำจากผู้หวังดีด้วย :)
5. แก้ไขข้อบกพร่องโดยพลัน 

อย่าหันหลังให้กับคำตำหนิ 

เพราะคุณกำลังเสียโอกาสที่จะเติบโตขึ้น พัฒนาขึ้นนะครับ