ความสุขที่ได้ทำ
วันนี้ได้มีโอกาส
ทานข้าวเย็นกับ Blogger
คนหนี่ง
คุณป้า Annika เป็นคนสวีเดนที่มาอยู่ที่ ห้วยยาง
ตั้งแต่ปี 2006
เธอเริ่มเขียน
blog ตอนที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เพราะอยากจะถ่ายทอดและบันทึก ประสบการณ์ของเธอที่นี่
เธอบอกว่าเหมือนเขียน ไดอะรี่ ให้คนที่บ้านเธออ่าน ผ่านมา 8
ปี
มีคนติดตามคุณป้าแค่
หลักหมื่น เอง
สิ่งที่เธอเขียนก็เป็นเรื่องประจำวัน
ปั่นจักยานเจออะไรก็เอามาเขียน เช่น
ไปไหนมา,
ทานข้าวอะไร,
อากาศเป็นยังไง, ผู้คนที่แกเจอ , ดอกไม้ ใบหญ้าริมทาง , หมาแมวที่บ้าน
อากาศเป็นยังไง, ผู้คนที่แกเจอ , ดอกไม้ ใบหญ้าริมทาง , หมาแมวที่บ้าน
เรียกว่า อยากเขียนอะไรเก็บไว้อ่านเองก็เขียน แล้วแบ่งความรู้สึกของ
เธอให้คนที่ติดตามได้รับรู้ด้วย
เธอให้คนที่ติดตามได้รับรู้ด้วย
เธอบอกว่ามันคือ
“ ความสุขที่ได้ทำ” ไม่ได้คิดว่า คนจะชอบหรือไม่ แค่สุขใจที่ได้
บอก
คนอื่นว่า มีความสุขยังไง
คนอื่นว่า มีความสุขยังไง
เลยถามเธอว่า
เขียนทุกวันเลยเหรอ ไม่คิดว่ามันเป็นภาระเหรอครับ ที่ต้องเขียนให้คนติดตามอ่านทุกวัน ??
เธอบอกว่าใช่ "ฉันเขียนทุกวัน ก็อยากมี ความสุข
ทุกวันนี่จ๊ะ ไม่ได้เป็นภาระเลย"
เราถามต่อ “
แล้วเวลามีคนมา Comment
ในทางที่ไม่ดี
รู้สึกแย่มั่งป่าวครับ
คุณป้า Annika บอกว่า “ ถ้าคุณทำอะไรแล้วมีความสุข
และถ้าสิ่งนั้นไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนอาจจะมีคนชอบมาก
ชอบน้อย หรือไม่ชอบเลย มันก็ช่วยไม่ได้
“
คุณทำให้ทุกคนชอบคุณ ทุกคนไม่ได้หรอก”
มันสำคัญที่
คุณมีความสุขที่ได้ทำหรือป่าว ต่างหาก จริงที่สุด (ผมนี่ตาสว่างเลย J )
คนที่โชคดีมากหน่อย ได้ทำงานที่ตัวเองรัก จะไม่รู้สึกเลยว่ากำลังทำงาน
มีความสุขกับทุกๆวันที่ได้ทำ
คนที่โชคดีน้อยหน่อย
( แบบว่ายังดีที่มีงานทำ) ไม่ได้ทำงานที่ตัวเองรัก
ก็คงต้องมองหา มุมที่ดีของงานที่ทำอยู่
อาจยังไม่เจอ
พยายามหานะครับ มันต้องมีสิน่า แต่ถ้าพยายามที่สุดแล้วก็ยังไม่เจอ แนะนำให้หา
งานใหม่ไปเลย J
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น